Miralay İsmet Bey (32), ancak kapı aralığından görebildiği, komşusunun kızı Mevhibe Hanım (19) ile 13 Nisan 1916’da evlendi. Evlendikten kısa bir süre sonra da cepheye gitti. İstanbul’da kendisini bekleyen eşine sık sık mektup göndermeyi ihmal etmeyen İsmet Bey’in eşine ilk hediyesi bir piyanoydu. İnönü’nün cepheden eşine yazdığı sevgi dolu mektupların satırları arasında eşine ve müziğe duyduğu sevgi rahatça okunuyordu: “Allah’ın bana ihsanı olan Sevgili Mevhibem; Ruhum Mevhibeciğim, piyano dersini alaturka ve alafranga diye üzülüp duruyorsun. Nasıl kolayına geliyorsa öyle öğren. Fakat sık sık değiştirme, ki vakit beyhude geçmesin. Ben alafranga öğrenesin fikrindeyim. Mahaza nasıl devam ediyorsan öyle kalsın. İnşallah hepsini öğrenirsin… Cenab-ı Hak seni bana, beni sana bağışlasın. Ruhum, iki gözüm, kalbimin iştiyak tahammülsüzlüğü ile seni bağrıma basar, gözlerinden, nur saçan gözlerinden öperim. Benim sebebi saadetim, Mevhibem.”
İnönü, “İki gözüm, ruhum ellerinden gözlerinden binlerce öperim sevgilim,” diyerek başlıyordu mektuplarına. Mevhibe Hanım ise “Sevgili Paşacığım,” diye başlıyordu cümlelerine.
Evliliğinin ilk yılları savaşlar içinde geçen İsmet İnönü’nün eşine olan bağlılığı ve bunu ifade ettiği romantik satırlar, yıllar sonra mektuplarıyla ortaya çıktı. 57 yıl birlikte yaşayan İsmet İnönü ve Mevhibe İnönü’nün ilişkisi her zaman örnek oldu. Bu evlilikten 4 çocuk dünyaya geldi: İzzet, Ömer, Erdal, ve Özden İnönü. Ne yazık ki ilk çocukları İzzet, Kurtuluş Savaşı sırasında vefat etti.
