Yeni yıl... 365 günlük yeni maraton... Her yerde dönen Yeni bir yıl yeni bir sen naraları...  Bende bu naraların esiri olarak hiç şaşmadan her yıl sonunda bir önceki yıl koyduğum hedefleri hatırlayıp kaçını gerçekleştirebildim kaçı hayal olarak kaldı diye kendimi sorguya çekerim. Yapamadıklarım için hiç çekinmeden kendimi eleştirir tüm ciddiyetimle kağıdımı kalemimi alıp yeni hedef listemi hazırlardım...Başarı hedefleri, aksatılması mümkün olmayan spor programları, alınması gereken eğitimler, okunması gereken kitaplar, takıntı derecesinde sağlıklı beslenme düzenine kadar uzar gider bu liste.

 Yanlış anlaşılmak katiyen istemem insanın hedeflerinin, hayallerinin olması mükemmel bir duygu, insanı aktif tutan harekete geçiren bir hissiyat ama popüler kişisel gelişimin sürekli insanlara aşıladığı ‘’ Sen istediğin her şeyi başarırsın, içinde bitmek bilmeyen bir güç var’’ pompalarının aksine hayatta başarısızlıklarında olduğunu, vazgeçmeyi de bilmeyi, kabullenebilmeyi hayatın bir yarış pisti olmadığını yaşanılan her deneyimden keyf alınması gereken bir yolculuk olduğunu hem kendime hem de sizlere hatırlatmak istedim

Bu sene hedef listesi yapmak yerine kağıt kalemi alıp minnettar olduğumuz şeyleri yazalım, ulaşamadıklarımız yerine sahip olduklarımızı, bir ağacı görebildiğimiz için şükran duygumuzu, bir çiçeğin kokusunu duyumsayabilmenin ne büyük şans olduğunu, bir bardak çayın, kahvenin tadını alabilmenin, sevdiğin bir insana temas edebilmenin, bir kediyi köpeği hayvanı seven kocaman bir kalbe sahip olmanın ne büyük şans olduğunu yazalım

İyi bir okula gitmek, iyi bir işe girebilmek yine hedeflerin olsun, çok sevdiğin biriyle evlenmek yine hayalin olsun isteklerin elbette önemli ama bugun sahip oldukların da en az hayallerin kadar önemli.